Rok 1943. Podczas kolacji kończącej polowanie w majątku hrabiego Wąsowskiego, oficer gestapo Dibelius przypadkowo odkrywa w łazience skrytkę. Znajdują się w niej mikrofilmy. Hrabia zostaje aresztowany. Jego sprawą mają się zająć Kloss i oficer SS – Lohse. J-23 postanawia wykorzystać sytuację, gdy dowiaduje się, że hrabia jest starym współpracownikiem polskiego wywiadu. Hans chce, aby Wąsowski w czasie przesłuchań obciążył możliwie jak największą liczbę Niemców – zbrodniarzy wojennych. Hrabia przystaje na propozycję Klossa i opowiada przesłuchującym o „spisku” na życie Himmlera, w który wplątuje kolejne osoby, m. in. generała Wierlingera, którego gestapowcy rozstrzeliwują pozorując wyrok polskiego podziemia. Spisek zdaje się nie mieć końca. Kiedy zeznania zaczynają zagrażać Dibeliusowi i Reinerowi, dowódcy Klossa, ci decydują się zorganizować zamach na hrabiego. J-23 i Lohse udaremniają zamach. Reiner popełnia samobójstwo. Rannego w zamachu Wąsowskiego podziemie uwalnia ze szpitala. Za wykrycie spisku Kloss zostaje odznaczony przez führera Żelaznym Krzyżem.